Naam: Daniek Baumeister

Klas: 3T2

Docent: Mevrouw Scholten

Naam auteur: Rom Molemaker

Naam uitgever: Van Holkema & Warendorf

Aantal bladzijden: 160 bladzijden

Samenvatting Gijzeling

Het verhaal begint met de gijzelnemers. Die een bijeenkomst hebben in hun schuilplaats. Daarna begint het verhaal pas. Jeroen gaat met zijn zus Edith en zijn ouders op vakantie naar het eiland Canthaar. Zijn vader is een topman bij het bedrijf dat net een nieuwe vestiging heeft in Canthaar. Ze gaan er heen voor vakantie alleen hun vader moet vaak weg voor werk. Zijn zus protesteert een beetje tegen de vakantie, zij beweert dat er een dictatuur heerst op het eiland en dat er heel wat onderdrukking is. Dat lijkt bevestigd te worden door de vele militairen die ze er op straat zien. In het hotel lijkt alles prima. Wanneer zijn vader naar het bedrijf gaat en zijn moeder en zus gaan winkelen, blijft Jeroen alleen achter in het hotel. Op dat moment vallen de opstandelingen binnen en gijzelen de aanwezige gasten, waaronder Jeroen. Edith ziet het niet meer zitten en loopt weg van het appartementen complex waar ze even mogen verblijven van de president. Het schijnt dat de opstandelingen deze gijzeling doen omdat ze weten hoe erg de mensen die in de fabriek van de vader van Jeroen werken er aan toe zijn. Edith zit in een klein cafeetje en kijkt daar even naar de tv waar toevallig een stuk van de gijzeling wordt vertoond. Ze ziet haar broer uit het gebouw lopen, een paar dekens pakken, even zwaaien en weer naar binnen lopen.

Dan ziet ze Canto, de chauffeur van de auto van haar vader. Hij komt haar ophalen. Hij wil haar iets laten zien. Ze gaan door een sloppenwijk en komen bij een huisje aan. Daar gaan ze naar binnen. Het blijkt het huis te zijn van Canto zijn moeder en broertjes. Zijn moeder is er slecht aan toe, ze heeft een raar hoestje. Canto vertelt dat het hoestje komt door de omstandigheden in de fabriek, waar ze werkt. De fabriek van Edith haar vader. Dit vindt Edith verschrikkelijk.

De opstandelingen eisen een miljoen euro en de vrijlating van twee gevangenen. Ze wilden een busje waar dan het geld in moest liggen en daarna een vliegtuig zodat ze weg konden komen. Het was allemaal geregeld. Het busje stond voor het hotel met het geld er in. Maar de gijzelnemers kwamen niet opdagen. Ze waren achter het gebouw langs gegaan. Ze hadden legerpakken aan gedaan en zo het gebouw verlaten. Een aantal gijzelnemers hadden plaats genomen in de auto van de vader van Jeroen en Edith die bestuurd werd door Canto. Canto vervoerde dus de gijzelnemers. En ze hadden Jeroen als gegijzelde meegenomen de auto in. Alle anderen gegijzelde hadden ze vast gebonden in het hotel en hun monden dicht geplakt. Er waren nog twee andere gijzelnemers en die waren met een legerwagen. Deze twee gijzelnemers gingen de gevangenen ophalen. De missie was geslaagd, ze vluchten via een motorboot, die daar lag te wachten op hun komst. Jeroen moest ook mee op de boot. Eerst met een klein roeibootje wit met geel en dan naar de grote boot. Twee per keer konden er mee in het kleine opblaasbootje. Toen ze allemaal op de boot waren gekomen werd iedereen hartelijk omhelsd behalve Jeroen natuurlijk.

Jeroen werd midden op de oceaan in hetzelfde opblaasbootje als waar ze mee op de boord waren gekomen geplaatst en moest zelf maar naar het strand roeien. Hij kreeg ook een schijfje mee van de aanvoerder, daar stond informatie op over de fabriek van zijn vader. Ook kreeg hij een brief mee voor Edith van Canto.
Na enkele uren kwam hij gelukkig weer op het strand waar zijn zus toevallig op een bankje zat. Toen hij bij zijn vader en moeder in de armen vloog en de brief aan Edith had gegeven gaf hij het schijfje aan zijn vader en zei dat hij hem maar snel moest bekijken dat daar informatie op stond van zijn fabriek. Zijn vader begreep het eerst niet waarom hij dat schijfje kreeg en de president niet. Jeroen wist het antwoord hier ook niet op. Toen trok zijn vader zich terug in de hotelkamer. 

Toen hij er uitkwam ging hij met Edith praten. Hij legde haar uit dat hij er niks vanaf wist, van de omstandigheden waarin zijn werknemers werkten en dat hij er alles aan zou doen om het goed te maken. Hij heeft het schijfje aan de president gegeven en er bij gezegd dat hij niet de lijder wil zijn van een fabriek die hun werknemers zo behandeld. Daar had de president niet van terug. 
Jeroen was eigenlijk wel heel erg benieuwd geworden naar wat er in die brief stond die hij aan Edith moest geven en hoe zij Canto kende. Edith vertelde dat toen Jeroen gegijzeld was Canto hun chauffeur was en dat zij verliefd op hem geworden was, maar dat ze hem waarschijnlijk nooit meer zou zien. Hij was weg.
Hun vader probeerde zo snel mogelijk een vlucht te geregeld naar Nederland. Diezelfde avond nog zaten ze al in het vliegtuig op weg naar huis. 

De auteur

Rom Molemaker is geboren in Harderwijk op 31 oktober 1945 en is een Nederlandse schrijver. Hij groeide op met vijf kinderen in het gezin. Op de lagere school hield hij niet van schrijven maar wel van verhalen, daarom was geschiedenis is zijn lievelingsvak. Na 3 jaar gymnasium ging hij naar de Kweekschool in Utrecht, waar hij voor meester leerde. Rom Molemaker stond vanaf 1968 tot 1996 voor de klas als leraar. Net als zijn vader en zijn twee broers. Daarna is hij fulltime schrijver geworden en zijn eerste boek was Olaf de Polaf. Rom Molemaker schreef toe al graag: liedjes, gedichten, verhaaltjes en musicals. Rom gebruikt in zijn boeken locaties die hij goed ken of waar hij geweest is. Rom Molemaker woont nu samen met zijn vrouw en twee zonen in Utrecht. 

Over het boek

Op de voorkant van het boek ligt een meisje Edith. Dit staat op de voorkant van het boek, omdat Edith wordt gegijzeld door allemaal mensen in legerkleding. Dan ziet Jeroen ook dat die mensen geweren bij zich dragen.                                                                                                                                                                            Het boek is niet aan iemand opgedragen, maar je ziet het wel vanuit een opzicht dat er iemand wordt gegijzeld terwijl zij gewoon op vakantie is.                                 In het boek komt eigenlijk alleen de plaats Canthaar voor. Alles speelt zich af op het eiland. De plaats die dan het meeste voorkomt is het hotel, omdat daar de gijzeling in gang wordt gezet.                                                                                                                                                                                                                            Het verhaal is uit het perspectief van Jeroen geschreven, omdat je op vakantie niet altijd plezier hebt op vakantie, zijn zus wordt gegijzeld                                              Het verhaal heeft een open einde, omdat het op het einde allemaal weer goed komt en ze veilig naar huis gaan.

Leeservaring

Onderwerp: Het onderwerp spreekt me wel aan, omdat je aan de titel al kunt zien dat het spannend gaat worden. Het verhaal heeft geen andere kanten van het onderwerp laten zien. Ik ben door het verhaal wel aan het denken gezet, omdat het jou ook kan overkomen als je op vakantie naar het buitenland bent. Dit had ik van tevoren wel ongeveer verwacht dat dit zou komen. Ik ben het wel met de mening van het verhaal eens, omdat je niet alleen in je kamer op vakantie moet zijn en je moet altijd op je hoede zijn. Ik ben niet anders naar het verhaal of onderwerp gaan kijken, want bij gijzeling denk je al wel aan ontvoeren. Het onderwerp wordt wel goed uitgewerkt, maar het is ook wel een beetje voorspelbaar, je kan wel raden wat er gaat gebeuren. Dat ze gegijzeld wordt dat wordt wel uitvoerig besproken, maar wat er gebeurd als ze thuis zijn niet, als je dat wist had dat het nog iets spannender gemaakt. Ik heb nog nooit een ander verhaal over dit onderwerp gelezen.

Gebeurtenissen: Het verhaal bevat wel genoeg gebeurtenissen om het spannend te houden, maar de titel bevat ook wel veel spanning. Het verhaal valt wel soms stil als een spannende gebeurtenis bezig is. Het gaat vooral om de gebeurtenissen, omdat die gebeurtenissen het spannend maken en de gevoelens van de personen niet. De gebeurtenissen hebben niet echt indruk op mij gemaakt. De gebeurtenissen zijn wel heel geloofwaardig. De gebeurtenissen zijn niet herkenbaar, want ik heb het nog nooit mee gemaakt. De gebeurtenissen zijn wel voorspelbaar. Ik heb zelf niet iets meegemaakt wat lijkt op een gijzeling en ik wil het ook niet meemaken. Ik het verhaal staan wel gebeurtenissen, maar die wil ik niet graag meemaken.

Personages: De hoofdpersoon is wel iemand die voor het leven gaat, omdat hij er alles aan probeert te doen om zijn zus vrij te krijgen. Ik kan me wel goed verplaatsen in de hoofdpersoon. Ik zou niet op de hoofdpersoon willen lijken, want ik zou het heel eng vinden als je zus wordt gegijzeld op vakantie, hij is wel dapper. De hoofdpersoon heeft niet echt veel ideeën in het verhaal. Een van de verhaalpersonen heeft mij niet beïnvloed. Het gedrag, een uitspraak of een gedachte van de personages heeft mij niet aan het denken gezet. Je komt genoeg over de personages te weten, je kan het ook goed begrijpen. Je hoeft zelf niet veel in te vullen om het innerlijk te weten, je begrijpt het goed, en het ligt aan de spanning. De personages veranderen wel door wat ze meemaken. Ik vind de beslissingen die ze nemen allemaal wel goed.

Bouw: De gebeurtenissen staan wel op een logische volgorde in het verhaal. Het verhaal is wel spannend opgebouwd. De titel maakt het op het begin al spannend. Het verhaal heeft geen ingewikkelde opbouw, dat komt doordat er geen moeilijke woorden in zitten. De verhaallijnen zijn wel goed met elkaar verbonden. Het verhaal bevat geen tijdsprongen of terugblikken. Het verhaal heeft niet helemaal een goed slot, omdat ik nog wel wou weten hoe het afliep toen ze thuis waren.

Taalgebruik: Het verhaal was wel makkelijk om te lezen, omdat er geen moeilijke woorden inzaten. Het bevat dus weinig moeilijke woorden. Het verhaal bevat geen beschrijvingen, dit heeft niet te maken met het verteltempo en de leesbaarheid. Er zitten bijna geen dialogen in het verhaal, ik vind dat niet zo fijn. 

Verwerkingsopdracht

 Ik maak een ander slot van het verhaal, omdat er nu op het einde alleen staat dat ze weer naar huis vliegen, ik vind dat het slot dan ook helemaal af moet zijn.                Het is veel spannender als ze aan het einde nog vertellen wat er thuis gebeurd en of ze het aan de ouders gaan vertellen.

SLOT 

Als ze in het vliegtuig zitten onderweg naar huis praten Edith en Jeroen steeds nog verder over de gijzeling. Als papa en mama eraan komen gingen ze gauw over iets anders praten, maar toen betrapte papa hun en vroeg wat er aan de hand was. Edith en Jeroen gaven geen antwoord. Later kwamen papa en mama terug en gingen naast hun zitten en vroegen nog een keer wat er aan de hand was. Toen zeiden ze dat Edith gegijzeld was. Vader en moeder sloegen een arm om haar heen en begonnen te huilen. Hoe is dit gebeurd? En wanneer? vroegen ze. Edith en Jeroen legden het hele verhaal van begin af aan uit aan hun ouders. Hun ouders zeiden ze dat ze hun vanaf nu nooit meer alleen zouden laten. Eenmaal thuis aangekomen waren ze allemaal blij dat ze thuis waren.